Eskimek Aşkı Bağlar Şiiri - Musa Karademir

Bir şamdanın terk eden yalnızlığı,
Hüznün çeşme başında akan damlaları,
Yazdığım şiir kadar yenisin.
Aşkın kendisi kadar eski.

Olgunluğum Ararat’ın zirvesindeyken,
Sade, zarif, betimsiz,
Çıktığım yolların kaldırımları eksik.
Aşk bir kumpanya gibi savrulur.

Yitirdiğim zamanların Çalıkuşu’ydun gönlümde,
Kırılan dalların ağaç eteklerinde,
Bir dilencinin bayat ekmeğinde,
Aşk sonsuz bir uykuydu penceremde.

Eskidim artık aşkın yüzü kara bağlar,
Uzayan yollar, denizler beni sana bağlar.
Geride bıraktığım onca sevgiyi denize attım.
Aşk durmaz, seni ağlar…

30 Kasım 2005 (Çarşamba, 09:14)