Eskim Şiiri - Yılmaz Bektaş

Derin bir su kenarındaymışım güya
Yeşilin maviye kuruduğu sarıda
Sığda dizlerime kadar; yüzüyorum
Eski bir yazdan kalma bu serinlik
Sıkı sıkı sığındığım bir şarkıdan
Hatırlayabildiğimin azı ezberden
Mırıldanırken sessiz sakin içimden
Aşk meşk hep o bilindik şeylerden
Uzak bir sahil köyüne yazın geçen
Yaşanmış bu hikayenin gerçeklik
Duygusuna tutulmuş sallanıyorum
Sessizlik bitiyor sonrası dinginlik
Islık çalmayı çocukluktan biliyorum
Mutluluk bu duyduğum; ıslığımdan
Nefesim yettiğince sürem bitmeden
Sonsuz bir anının içine sıkışmışsam
Mutluluk halim ne kadar sürebilir ki!
Düşüncelere dalmış yürürken
Sazlıkların orta yerinde aniden
Bir olta buluyorum suya düşmüş
Patlak bir top yanında eski pabuç
Bir baba bir çocuk bir de anneden
Orada terkedilmiş anı sanıyorum
Mutlu bir ananın anısını düşlüyorum
İstemeden de olsa şahidiyim
Elde tutulamamış bazı şeylerin…
İnsanlar neden sarıyorlar
Anlamadığımı anlatamıyorum
Göz göre göre saklanıyoruz gölgeye
Ağır ruhumu sarıyor, yansıyan sudan;
Avuçlarımda dolup dolup taşan
Geçmişi Yüzüme her çarptığımda
Derin bir rüyadan uyandırıyorum
Balıkları, kaçıyor ardında dalga
Bir kayanın dibinde öylece
Yüzükoyun ve boylu boyunca
Dik bir çocuk poz veriyor uzağa
Akşamın gölgesi üstüne düşmüş
Güneş yüzünde kaybolunca suda
Posuna kanıp boyuna aldanıyorum,
Kıyıdan her çocuk hep bir görünüyor
Mavi motor yarıp geçiyor bir yanda
Raks eden gölgelere alkış tutanlara
Şaşırıyorum bir de çok oturup kalanlara…
El sallayıp yolluyorum, gülüyorum
Ötede eski tahtadan bir kulübeden
Güllerden daha eski bir adam
Solmuş, suluyor bir yanından
Küskünlüğü gerçeğe değil numaradan
Ona yaşlanmış bir o kadına bakıyor
Bir de dönüp kararmayan sarı ufka
Ağzından çıkanları ağır kulağı almıyor
Artık kafası da kaldırmıyor
Kendi kuru gürültüsünü seviyor
Masa kuruluyor, bu yanda saati
Çatal bıçak sesi kadehe çarpıyor
Buzun kırılması an meselesi erimesi
Çok sıcak; bir şarkı yetmiyor
Ansız akşam karanlığı basıyor
Kuşlar hep kaçmış da kaçı kalmış
Suyun altından tutup alıp kaçıyorlar bir bir
Aklıma şey düşüyor orda galiba bir şiir
Unutmadan söyleyeyim, unutuyorum hemen
Aklımdan suya yazıp sudan söylüyorum…

Yılmaz BEKTAŞ