yıllardır hep hüsrana uğradın
kimi zaman güldün kimi zaman ağladın
kendini biz halkımıza bağladın
yıllar değişti, sen hala değişmedin eskilim
kara talihmiş senin kaderin
toprak ana, senin o ellerin
duyulmaz oldu artık senin sesin
orak,tırpan değişti,sen hala değişmedin eskilim
içimde bir ağıt,bir türkü oldun
günden güne hep sararıp soldun
sen vazgeçilmeyen dostsun
köy,kasaba değişti,sen hala değişmedin eskilim
bunca zaman uyuttular seni eskilim
yaşatmadılar hiç ilim ve bilim
sultanhanı dokur halı ve kilim
fakir zengin oldu,sen hala değişmedin eskilim
sana işsiz garip,umut bağlar
kimi zaman güler kimi zaman ağlar
kurtul bu acizlikten,git yüce allaha yalvar
kız gelin oldu,oğlan damat,sen hala değişmedin eskilim
Kayıt Tarihi : 31.8.2007 10:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiir içinde yasadıgım eskil ilçesinin durumunu gözler önüne getiriyor
![Ahmet Sanlav](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/31/eskilim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)