Eskilere Şiiri - İbrahim Dizlek 2

Gittim eski mahalleme
Oturdum eskiden çay ocağıydı şimdi cafe olan bir yere
Ah çektim yaşadığım o güzel günlere
Sevdiğim geçti sanki film şeridi gibi gözlerimde

Kokmuyordu sokaklar eskisi gibi
Satmıyordu Memik amca muhallebisini
Mahallenin maskotu celal abide ölmüş
Her taş her köşe yaktı,kavurdu yüreğimi

Kendimi benzettim yırtık paçalı bir çocuğa
Elinde salça ekmek vardı,gülümsüyordu bana
Çocukluğum aslında onun yırtık ayakkabısında
İçin için ağladım,hükmedemedim zamana

Yoruldum tanıdık bir yüz bulamadım
Koştuğumuz sokaklarda hep çocukluğumu aradım
Gider iken hep arkama baktım
Ne kadar zenginmişiz bu şiiri yazarken anladım

İBRAHİM DİZLEK