Eskilerde kalmış Şiiri - Halil Aydın

ESKİLERDE KALMIŞ
Bir çift mandan varsa eğer,
Hele sağlamsa kara saban
Deh deyince mandalarına
Eker biçerdin tarlalarını
İyi giderse eğer havalar
Alın terinin karşılığını
Şöyle, böyle alırdı insanlar
Artık her şeyi değiştirmiş zaman

İmece usulü vardı bizim oralarda
Düşkünün, asker annesinin elinden
Tutulurdu, yardımına koşulurdu
İyi bir sosyal dayanışma örneği yaşanırdı
Şimdi tırnağın varsa başını kaşı,
Bencilik insanların ruhunu sarmış
O sosyal dayanışma çok eskilerde kalmış

Bazı evler yıkılmış, yan yatmış
Bazı evlerin kapıları kapalı, tahtadan kilitlerle
Kilitlenmiş, sofalardan bakan ana bacılar azalmış
Koyun kuzular kaştan aşmıyor artık
Koyun sürüleri çan sesleri çok eskilerde kalmış

Mahsunlaşmış artık köyümüz
Bir garip gibi boynu bükülmüş
Kavaklar rüzgarın önünde
Mahzunluğunun türküsünü çağırır dururlar
Köyde kalan yaşlı insanlar
Çokluğunun çocuğunun özlemiyle yaşar dururlar

Yazılarda tırpan biçerlerdi
Saplar yerlere serilirdi
Tırpanla sapların sürtünmesinden çıkan sesleri
Bir türkü gibi dinlerlerdi
Tırpan körlenirse örsün üstünde çekiçle döverlerdi
Omuzlarında havlular terlerini silerlerdi
Analar bacılar deste yapar
Sapları tepecik yaparlardı
Çocuklar tırmık çeker ne hayaller kurarlardı
Neşe türküler çevreye yayılırdı
O sesler kesilmiş, mazide kalmış

Yığın yapar sapları harmanlara yığardı
Harmanlara serer dövenlerle
Akşama kadar sürerdi
Öğleye doğru kömüşleri göllere sürerlerdi
Samanlıkların koyu gölgesinde
Komşularla beraber yavan yağlı
Allah ne verdiyse hep beraber öğle
yemeğini yerlerdi
O neşeli günler çok geride kalmış

Sabah erkenden hamurlar mayalanırdı
İçi yağlı taş ekmeği tarhana çorbası ile
Doyardı aç karınlar,
Kimi davarları, kimi sığırları gütmeye
Kimi çifte çubuğa giderdi insanlar
Bir biçimde doyardı çoluk çocuklar
Hep umutla yaşardı insanlar
O eski güzel günler, eskilerde kalmış
HALİL AYDIN(Sizden biri)