Eskiler Ve Yeniler Şiiri - Mehmet Emin Ö ...

Belki mutlulğun resmini çizemem ama,
Ne olmadığını çok iyi bilirim.
Cemel Gürsel Paşa Bulvarı ile,
Talat Paşa Bulvarının, tam bittiği yerde biter,
Her akşam,
O olmadığını bildiğim şey.
Gün btımında, yaz geceleri,
Gecenin kör karanlığında, kış ayları,
Güneşin battığı yöne, gitsem de koşarcasına,
Her seferinde, benden erken yol alıp,
Doğar,
Arkamdan haçerlercesine, çocukluğumun geçtiği semte, Varmadan daha.
Eski Cebeci Sineması boş arsa şimdi,
Dünya Sineması da düğün salonu.
Misket ve ceviz oynardım,
Şimdi senin oturduğun sokakta.
Eski Ankara evleri vardı, gölgeleri serin.
O zamamlar oynadığım oyunlar daha kolaydı şimdikinden.
Her oyunun bir kuralı vardı,
Şimdi kuralsız oynuyoruz ikimizde.
Eskiden Konservatuar dı,
Şimdi Mamak Belediyesi olmuş,
Plevne caddesi tarafında,
Bahçe duvarına tezgah açarlardı,
Bir pamuk helvacı,
Bir de, elma şekerci.
Eğlencelik satan adam yaşlıydı,
Gelemezdi her zaman.
Nedendir bilemem ama...!
Her akşam geçişimde onlar gelir gözümün önüne.
Pamuk helva ve Elma şekerine benzetirim seni..
Hiç alışveriş yapamamıştım o satıcılardan,
Param olmadığı için.
Şöyle düşünüyorum da,
Ne değişmiş o günlerden bu güne.
Şimdi de bir alışverişim yok o mahalleden.
Şimdi param var,
Ama...! nereden bulacaksın,
Pamuk helvacıyla, elma şekerciyi.
ÖLDÜLER İSE, ALLAH RAHMET EYLESİN.
Çocukluğumun hayalleri saklıdır sende.
Cebeci Dörtyol da,
Zıraat Bankasının hemen arkasında idi
Kukla Kebap,
Orada yemiştim ilk iskenderimi.
Hala tadı damağımdadır tereyağının.
İnönü statyumunun yeri boş alandı, o zamanlar.
Bisikletçiler vardı, üç turu yirmibeş kuruşa.
Melek sinemasında seyretmiştim,
Azrailin beş atlısını.
Hiç unutamam...!
İlk o filmde görmüştüm, kadın vücununun tüm hatlarını.
Tam beş kez seyretmiştim, birinci sıradan,
Seansı yüz kuruşa.
O zamanlar marllboro sigarası karaborsa,
Tezgah altında satarlardı bakkallar.
Beş arkadaş, para toplayıp almıştık,
Sizin mahalle bakkalından.
Hiç unutamıyorum o günleri,
Seni unutmayacağım gibi.
Evet...!
Belki mutluluğun resmini çizemiyorum,
Ama...!
Ne olmadığını çok iyi biliyorum.
Hoşça kal,
Çocukluğumun hayallerini sakladığım,
Gelincik Tarlası.