Gözlerden ırak yerler düşlüyorum
Eskiler neden çoğalır heran, bilmiyorum
O yerlerde yaradılan herşeyi seviyorum
Ve zamanı durdurup taze tutuyorum
Eksilmeden ve de çoğalmadan seviyorum
Hep böyle kalsın istiyorum
Nafile, vakti zamanı gelirde
Son noktayı koyarız hayat hikayemize
'Ne yazarı ne de kahramanı belli'
Ne der şair, her vakit vur sinesine
Vur ki safa sarhoşluğundan kurtulsun
Ne zevk, ne de cefa
Herşey gibi yabancılaştı bulut bulut
Aldı götürdü emri vaki rüzgar
Elveda bile diyemeden
Şu yitip kaybolan ömrümüze.
Kayıt Tarihi : 28.1.2006 23:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Gök](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/28/eskiler-cogalirken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!