Eskiler Şiiri - Dilan Gürbüz

Üzerimde orta yaş yorgunluğu,
şu kapıda gençliğimi bıraktım ben
kolay olmadı hiç,
böylece öğrenmiş oldum zorluğu.
Odalardan naftalin kokusu geliyor burnuma,
birde anımsamaktan çekindiğim bir kaç anı.
Durup baktım bozuk saatime,
şimdi aynı zamandayız.
Yine kaçırıcam o treni, o vapuruda,
yine geç kalıcam kendime.
Bir fotoğrafla göz göze geldim, bir çift gözün bana gülümsediğine inanacak kadar kaybediyorum aklımı.
Yitik bir duygunun iç çekişleri gibiyim biraz,
durup soluklansam biri dürtecek  sanki beni.
İçimden bir ses kaç diyordu,
kaç çünkü tehlikedesin.
Sana faydası olmaz hiç beyaz gömleklerin.
Ayakkabım yok yolda düşürdüm tekini,
her köşe başında bekliyor biri sanki beni.
Bu sokakları tek tek ezberledim,
denk gelmemek için bir kravatlıya.
Artık beklemiyorum kapı başlarında,
duvarların arasında.
Pencereden nasıl da güzel duruyor dünya.
Bir de bakıyorum, balıklar küsmüş martılara.
Sanır ki martı vapur olmasa aç kalacak,
ona herşeyi anlatmak geliyor içimden,
ne eksik nede fazla her kelimem yerini biliyormuşcasına.