Eskihisar'da Ben Şiiri - Hakan Kurt

Karanlığın götürdüğü
yollar
kırlar
hafiften sürdürüle gelen sarhoşluk
deniz kavminden arkadaşım yakamoz
birde ay eklenince
tam olurdu sandalımızın terkisi
salya sümük
az biraz ağlamaklı gözlerle
birşeyleri söylemeye çalıştı
şu bedbaht dilim
birde
kaçırdığım hayatımdan sevgililer
anılar
anlar
hep görmek istedi
yanımda mutlu bir deniz kızı
unutulacak birşeyim yok
geriye kalan koca bir sıfır
sesim titriyor
rüzgarın uğultusundan

maddi yaşamımın kazancı
sevdalarımı geçtiğinden beri
herşeyim tükendi
açım işte şu dağlar kadar
muhtacım
güzel bir sohbete hasret
perişanım

sabahın ilk ışıklarıyla
yarı baygın bir hayat
kahpenin
kahpeye söylediği kadar
imkansız bir mutlulukla
şiirlerim neden muhalif
bilmiyorum