Kar parlıyor, sokak lambasının sarı cılız ışığında
Buralarda bir yerdesin biliyorum
Dört bir tarafım sağım solum sobe
Gemi sallanıyor, dengeli dengem bozuluyor
İstanbul, toprağından düşeli
Hafif saçma kaba bir müzik oluyor
Sislerle karşıyakaya geçiyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
