Eskidikçe Şiiri - Yorumlar

Ölümse, açılan bir eski zaman sandığı.

Şiir sanatını bilen birisi tarafından yazıldığı belli şiirin...iyi ve güzel şiirlere benzemiş şiir

aslinda okudukca size hak verdim naci bey..

ve algimizi ''insan eskidikce degil siir eskidikce ''ye bile kaydirabiliriz.... cunku siir asagi indikce yaslaniyor ....gunesi operek karsilamis ve olumle ugurlamis mesela...:))sanirim espriside burda...

yinede dayanamayip dikkatimi ceken bir kisim ekleyebilirim...

bu sondan önceki kısım şiirin adına en uygun kısmı
eskidikçe ne olduğumuzu anlayamadım hala ama...rüzgar ve sis ..
sis bir belirsizlik olsa rüzgar ne alaka ...
rüzgar sıcak havayla soğuk havanin mücadelesidir...
yalniz sıcak havada veya yalniz soğuk havada rüzgar olmaz...dolayısıyla yaşlandıkça
mücadeleyi bırakır durağanlaşırız...

neyse...demem o ki kendi lisanimizda bir siirden etkilenmek icin defalarca okumak neden gereksin...demissiniz ya ''okudukca.....''.diye...ilk okuyusta ne hissettiniz merak ediyorum...acikcasi ben hic bisey hissetmedim....bidaha da okuycami hic sanmiyorum....

Otur Kaya, sıfır!
-Sevgili öğrencilerim, şimdi lütfen kâğıdı kalemi bırakın; kitapları masanın gözüne koyun, arka ya yaslanıp soruyu dikkatle dinledikten sonra cevabı bulmaya çalışın. Soru basit, Mimar Sinan nasıl bir mimardır?


-Yahu adı üstünde hocam, Mimar Sinan! Mimarlar âleminin pâdişahı, üstad, nâmı dünyayı tutmuş bir adam. Elbette büyük bir mimar, hatta muhteşem!

-Aferin Kaya, doğru cevap verdin. Bir basit soru daha geliyor; bilirsen seni haftanın en başarılı öğrencisi ilan edeceğim; soru şu: Mimar Sinan, niçin büyük bir mimardır, senin tâbirle niçin muhteşem?

-...!

-İyi de öğretmenim, ben mimar değilim, sanat tarihçisi hiç değilim; Mimar Sinan'ın büyük mimar olduğunu her yerde duyduk, öğrendik ama niçin büyük olduğunu ben bilemem.

-Kim bilir?

-Ne bileyim, işin uzmanları vardır, onlar bilir herhalde?

-Otur Kaya, sıfır!

-Ama haksızlık yapıyorsunuz öğretmenim, bir soru daha sorun bari?

-Peki Kaya; bana Mimar Sinan'dan başka iki mimar adı daha söyleyebilir misin?

-Eski mi, yeni mi?

-Fark etmez, söyle kâfi!

-Birisi halamın büyük oğlu Necdet Abi var, o; öteki...

-Yabancı mimar da olabilir Kaya, biliyorsan söyleyebilirsin...

-Biliyorum aslında, dilimin ucunda ama gelmiyor işte, öğretmenim Necdet Abi'ye telefon etme hakkımı kullanabilir miyim?

-...?

-O zaman bir soru daha isterim öğretmenim, arkadaşlarıma rezil oldum, ama kolay bir şey olsun bu defa...

-Peki Kaya, hangi konudan sormamı istersin?

-Müzik olsun öğretmenim; öğünmek gibi olmasın ama müziğim iyidir.

-Pekâlâ, bana sözsüz eser besteleyen üç Türk bestecisinin adını söyle?

- Iııı, dilimin ucunda, dilimin ucunda...

-Geçiyorum; bana bir müzikolog adı söyle öyleyse...

-Müzikolog?

-Yani müzik bilimiyle uğraşan...

-Poptan, arabeskten, hatta rock'tan soru yok mu öğretmenim?

-Sevgili öğrenciler, elbette sizler cahil değilsiniz; çok şey biliyorsunuz, genel kültürünüz fevkalade. Benim sorularım ise kabul ediyorum, sizin tâbirinizle biraz 'Kazık' cinsinden. İtiraf etmeliyim ki, bu soruları biraz sizleri kızdırmak, biraz tahrik etmek için tertipledim. Genel kültür dediğimiz şey, Mimar Sinan'ı tanımak, birkaç ünlü eserini sayıp bilmekle ilgilidir ama genel mânâda kültür, özellikle millî kültür, yâni bizim hayat tarzımız ve hayat tarzımızın tarihi köklerine dair önemli bilgilerdir. Biz bu bilgileri tekrarlamak değil, anlamak ve mukayese edebilmekle milli kültürümüzü tanımış, ona vâkıf olmuş sayılırız.

-Meselâ öğretmenim, bir misâl gösterebilir misiniz?

-Tabii Kaya, söyleyim...

-Ama öğretmenim benim adım Kaya değil ki, Neş'e!

-Olsun evlâdım. Kaya benim için bir genel isim, hepimiziz; o bizim ortalamamızı teşkil ettiği için tercih ediyorum. Misâl istemiştin Kaya, söyleyim: Eski yazımızı bilirsiniz değil mi? Genel kültür, eski yazımızı Çin ikonografisinden, İbrânî, Kiril yazısından ayırabilmektir. Milli kültür ise eski yazımızın harflerini olsun, 'Elifi mertekten ayıracak kertede' tanımaktır; daha güzeli okumak, çok daha güzeli ise en azından nesihle sülüsü olmasa bile, nesihle tâliki birbirinden ayırd edebilmektir. Bu kadarcığı bilebilmek için hat dersi almak da gerekmez üstelik. Ha, bu arada dilimizi de bileceksiniz sevgili öğrenciler, dilimiz...

-Ama dilimizi biliyoruz zaten öğretmenim, daha nasıl?..

-Aferin Kaya, güzel soru; o halde, okullarda o kadar üstünde durulduğu, neredeyse her sene işlendiği halde Gençliğe Hitabe'nin, İstiklâl marşının bütün kelimelerini sözlüksüz bilebilir misiniz? Yahya Kemâl'in bir şiirini tamamen anlayabilirim diyebilir misiniz? Dili bilmekten murad olunan, dilin imkânlarını bilmektir sevgili Kaya, okullarda verilen kadarı, gündelik hayatta işimizi görür ama bizi kültürümüz hakkında derinleştiremez. Gündelik Türkçe ile klasiklerimizi okuyup anlayamayız. Cevdet Paşa'ya, Âkif'e, Evliya Çelebi'ye, hattâ Süleyman Çelebi'ye bile bu kadarcık Türkçe ile dokunamayız. Düşünebiliyor musunuz, böyle imkânlı bir dil bilgisi ve görgüsü ile önünüze açılabilecek hazineleri?

-Öğretmiyorlar ki öğretmenim ama...

-Yeter Kaya, kabahati başkalarında aramayı bırak; bahsettiğim şeyler, hepinizin tek başına yapabileceği çalışmalar gerektirir; sadece sebat, birazcık sabır...

-Öğretmenim, kızmazsanız ben de size bir soru sorabilir miyim?

-Elbette Kaya, sor bakalım?

-Öğretmenim, diyelim ki dediklerinizi yaptık, kültürlü, kendi kültürünü ihmâl etmeden genel kültürü de edinmiş biri olduk. Ne işe yarar kültür, bunca gereksiz bilgi?

-Güzel bir sual Kaya; buna rağmen sana üzülerek bir sıfır daha vermek zorundayım; çünkü sevgili öğrenciler, kültür dediğimiz şey, beynimizin hacmini genişletmek, onu bir eve benzetmek ne kadar doğruysa, o eve yeni odalar, yeni pencereler, havalandırma kanalları açmak, hatta elektrik tesisatı bağlatmak demektir. Bu, evet, Kaya'nın işine yaramayabilir... Nohut oda, baklacık sofa küçücük minicik bir ev bana yeter diyebilir, değil mi Kaya?

-Ama öğretmenim, haksızlık ediyorsunuz!

-Bu defa doğru söyledin Kaya; biraz haksızlık ettim ama ümid ederim ki bu dersi ara-sıra olsun hatırlar, bildiklerini artırır, çok bilinen şeylerin öteki yüzlerini de tanırsın. En lüzumsuz sandığın bilgi, günün birinde çok değerli bir mukayese yapmana yardım edebilir. Böylece iç dünyanı genişletir ve renklendirirsin. Değmez mi?

-Değer elbette öğretmenim ama bize Mimar Sinan'ın niçin büyük olduğunu anlatmadınız bu arada.

-Yer kalmadı evlâdım; nasipse, bir dahaki haftaya inşallah!


[email protected]
http://twitter.com/ahmetturanalkan

04 Aralık 2011, Pazar

şiiri çözmek için alim olmaya gerek yok naci bey
eskidikçe hoşgörümüz artar bilirsiniz:))

lakin şiir içindeki ifadeler tutarsız ve hissedişten uzak geldi bana...

şefkatin rengine bulanır hırçın ve öfkeli aşklar
tadından çok kokusu vurur bir yeşil elmanın...
bakışlar telaşsızdır nihayet duraksar
kızıla çaldıkça her akşam sürgün ufuklar ..
ve çocuklar.. ve kuşlar ...eski dostlar
en fazla fotoğraflar dokunur insan eskidikçe ....

@sera

Sonra,
Kuşlar uçup gittiler
Bilgenin anlattığı masalı dinleyip
Dağlaramı gittiler
Ovayamı kondular
Denizemi indiler

Masalı,
Kimse kimseye
Anlatmadı
Sonra





kebelekara

bi defa bi defa daha okudum ama ....yok !

şiirde uçuş uçuş cennet tasvirleri var ama buna rağmen his yok ....ne sevinç ne aşk ne hiçbirşey hissedilmiyor...bomboş...bütün bunları biraraya toplayıp hiçbirşey hissettiremediği için şairi kutlayabilirim....

acaba ben mi hissiz bir gecemdeyim :))

Ali Püsküllüoğlu iyi bir şair ve sayfada asılı olan gibi güzel şiirleri var.İşte bir tane daha;

Yaşlı Bir Gemici Gibi

Ben bir korsan gemisinde doğup büyüyen
Denizciye benzerim,
Kalbim kavgalara ve fırtınalara alışık;
Tayfalar gibi canım sıkılır karada
Bir hasta gibi eririm.

O dalgalar ki açık denizlerde
Korkunç yolculuklarımda benimle birlikteydi;
Her çığlıkta martılar selamlardı beni
Günlerce yemsiz kalmış martılar.

Ben bir ıssız adaya da benzerim
Güneşli kumsallarımda dinlenir kaplumbağalar;
En uçarı kuşlar, en güzel çiçekler
Ve cins yemişlerim var sizler için.

Gene o kavgalı günlerimde olsam
Çekse götürse beni bilmediğim yerlere adsız gemiler;
Sonra kalbimde fırtına dinse
Yaşlanmış bir gemici gibi yaşasam.

Ali Püsküllüoğlu

şiir içindeki kuşlar, kırlangıçlar,yeller gibi uçuşuyor maşallah...
zira şiirin adında ,başlangıç satırında ve ilerleyen bölümlerinde bir karışıklık var gibi geldi bana....
yaşlandıkça hüzünleniyor mu çocukça neşelenmiş mi...noolmuş...:)).ölümü sevinçle mi karşılıyor yoksa ne ?


saçların tasviri ise bana meşhur Mary Antoinette i hattırlattı valla ...:)ne alaka demeyin çünkü öyle ....:))