Eskidik Şiiri - Çağlar Canbulat

iki ayrı gönül den bir semaya düştük
ikimizde aşk yolunda ezildik büzüldük
gözlerim mühürlendi nur cemaline
daldım ki sevdana sel olmuş ben
suskunluğum akarsularda çağlar
zaman aleyhime işler ilmek ilmek
sevda başka bir şey olur
durup inceden deryaya süzülsek
adı ayrılık, hasret ya eza
yırtık bir kâğıt gibi çürüyor
gönlümün sayfaları eskidi
kapılarım bile aciz kulun olsam dahi
pencerelerimde toz bulutlu rüya esintileri
uykularım geceleri göç eyler gaiplere
ruhum gez güç ölüme maya tutar
şu garip başıma alsam da
yanıla yenile cıksam semaya
dura dura gönlüm eskidi rıhtımında
gönlüm her daim amansız sürgün
aşkın yekpare işçisiyim derken
süzülür bir ah, gül yüzüme
gönülden kelam olsun eskiye(eskilere)