Eskidendi eskiden ...
Kişilik duruş aileden gelen bir özellikti...
Dışlandığımızı hissettiğimizde ya da alay edildiğinde
Elimizin iki parmağını üst üste koyar ,
Küsmek için arkadaşımıza uzatır boz derdik,
Arkadaşımızın küsmeye niyeti varsa işaret parmağıyla ittirir
Parmaklarımızın ayrılmasını sağlardık .
Bozuşmuş olurduk,
Çok masum çocuk küsmeseydi bu ...
Gönüllü ayrılış olduğundan kin tutulmazdı ...
Iki arkadaş mahalle oyunlarında başka grup arkadaşların içine karışır, beraber oyun oynamazdı..
Küs kalmak öyle çok uzun sürmezdi
Sudan sebeplerle biri birine seslenir laf atar ya da gülümserdik
Yeniden barışılırdı .
Şimdi bozuşmaya el uzatmayı bırakın
Birçok insan dostluğa el uzatacak kadar samimi bile değil .
Kayıt Tarihi : 11.2.2019 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!