Eskiden Şu'yumuz Bu'yumuz Yoktu

Eskiden şu'yumuz bu'yumuz yoktu
Sakın deme , güzel huyumuz vardı
Aslına küfreden soyumuz yoktu
Kusursuz saygımız boy'umuz vardı

Televizyon siyah beyaz bir renkti
İnsanlar insândı insânlar net'ti
Dertlinin dertleri dertsize dertti
Dertliyle ağlaşan huyumuz vardı

Açıktı kapılar ardına kadar
Gönüller genişti konaklar kadar
Mangal gibi yürek vardı bu kadar
Meydanda kükreyen soyumuz vardı

Herkesin evleri, herkesin evi
İnsanlık nâmına dostluk görevi
Bizimdir akıllı bizimdir deli
Kerpiçten yapılmış evimiz vardı

Yoksulun cebinde imkân olmazdı
Uzak yakın komşu nâkan olmazdı
İsyan edip candan bıkan olmazdı
Aza kanâât eden duâmız vardı.

Büyüklere saygı, sevgi büyüktü
Kimse demezdi ki bu bana yüktü
Şimdiki büyükler, boynunu büktü
Edep erkân îmân davamız vardı.

Eskiden şehirde bile ramazân
Geldiğinde kapanırdı restoran
Cumâ saatinde çalmaz borazan
Farklı inançlara saygımız vardı.

Kızlar nâmusluydu ar'lı farklıydı
Gelinler utangaç hep duvaklıydı
Yollar salkım saçaktı kavaklıydı
Patika yollarda kağnımız vardı

Kapılarda yemek pişirilirdi
Sofralar yerlere hep serilirdi
Her geçene ikramlar edilirdi
Hâk misâfiri konuğumuz vardı

Annem sayıklardı uykusu vardı
Babamın efilo türküsü vardı
Çocuklarda Allâh korkusu vardı
Bazende dalan soluğumuz vardı

Kapıyı çalardı boçalı teyze
Yazar deftere veresiye neyse
Dostlar alışverişte görsün,oysa
Ne paramız nede pulumuz vardı

Ninelerin ellerinde çiteler
Göz ucuyla çorap kazak örerler
Abîler eskitir kardeşler giyer
Kandan gelen asil kanımız vardı

Kimi yağlar alıp ballar satardı
Kimi mektup okur satır satırdı
Kimi asker olmuş bir ağlatırdı
Oynayan ağlayan yanımız vardı

Kavga nedir küslük nedir bilmezdik
Pantolon yamalı hicâp etmezdik
Kapıyı sert gine vurup gitmezdik
Döneği kısadan canımız vardı.

Eskilerde kaldı o hatıralar
Yemekler tatlılar hoş armağanlar
Bilmez şimdi yeni yetme doğanlar
Her evde sanki bayramımız vardı.

İçimize girdi batı küfürü
Terkettik biz anâneyi kültürü
Ahlaksız edepsiz hemde bir sürü
İçimiz pâk ve ak alnımız vardı.

Heyhât Efiloğlu ne güne kaldık
Arzular bozuldu hayale daldık
Bozuk ziniyetten nevâle aldık
Hâk yolda gitmeye andımız vardı.