Eskiden Nedorduk? Şiiri - Mehmet Şahan

(Kilis yöresel şivesi ile)

Eskiden nedorduk deyi sorsalar,
Sehârde sokağa çıkor oynorduk!
Sabahdan akşama bizi yorsalar,
Her şeyi uşağa yıkor doymorduk!

Felhânde oynorduk tozung içinde
Bes gözler parlordu bozung içinde!
Heç gabık goymorduk gozung içinde,
Gene de kimseden azar yemorduk!

Harman vahdı sapla saman olurdu,
Tommusun hasadı yaman olurdu!
Günlerce galınan zaman olurdu
Yarım bırakıp da eve gelmorduk!

İşler gızışıncı herkeş goşardı,
Üzüm vahdı bağlar dolar daşardı!
Gün olurdu işler boydan aşardı,
Böğünde günlerden bazar demorduk!

Gonu gomşu herkeş bağda yatordu,
Garma gatma, gısır dağda gatordu!
Gır gır, haket derken şafak atordu;
Uyksuz galsak da asla bıkmorduk!

Hazanlar vurulup yolma yolordu,
Kazanlar gurulup dolma dolordu!
Hüzünler savrılıp keder solordu,
Aza şükredorduk, yoldan çıkmorduk!

Pir-î Fanî dor ki; özümüz vardı,
Özde iz bırakan sözümüz vardı!
Allah için bakan gözümüz vardı,
Kimsenin ağzına lafı tıkmorduk!