Eskiden nasıldık Şiiri - Defne Martin

Gözlerim yüzümün en kuytusunda gizli
Bir elim boşlukta bir elim;
Alçak sesle bir şeyler anlatıyor
Kalbimde bir delik, deliğin tuhaf bir şekli var
İnanca benziyor en çok
Yer yer çatlamış ne de olsa sağlam
Lodosta bir denizce dalgalı
Sığ,derin sonra yine sığ
Ilık.

Eskiden nasıldık?
Bir bulut geçiyorsa denizin üzerinden onu görür müydük?
O gün hani diyelim mevsimin keyfine diyecek yok, onu?
Güzelliğin adına ve sevginin aşkına…
Seninle yolları bölüştük
Şehirleri cebimizde biriktirdik
Her sabah ekmeğimize katık ettik doğan güneşi
Biz seninle en az, böyleydik işte.

Aldım eski bir fotograf penceresinden sana baktım
Biraz daha gençsin biraz daha heyecanlı...
Geçen zamanı hüzünlere sarıp andım
Kimliği hayatıma,adı yastığıma oyalı yabancı....