Eskiden Köyüm Şiiri - Eyup Şahan

Meykir’den havadis sorarsan bana,
Düğün eden güreş kurmuyor artık.
Dilim döndüğünce diyeyim sana,
Kimse hatır gönül bilmiyor artık.

Bir alem adamdı Tokmağın Fakı,
Kamyon Mehmet çaldı köyde lak lakı.
Bence dıvdıv Fevzi köyün yüz akı,
Onunda dermenı kalmıyor artık.

Kör Abidin hep yolunu bulurdu,
Her gece bir yerde sohbet olurdu.
Eskiden insanlar dostluk solurdu,
Kimse bir araya gelmiyor artık.

Herkes yün yorganla damda yatardı,
Sağır oğlan pek yüksekten atardı.
Boduğun Üssüyün sözün tutardı,
Kimseden nasihat almıyor artık.

Bak adı üstünde cinni Omarlar,
Uçan kuştan bile kaygı duyarlar.
Miyetler çok zaman Hak-ka uyarlar,
Karğa here heçe gülmüyor artık.

Kör Abdullah giller suyu sordular,
Akpınar gözüne hela kurdular.
Ahrazlar seçimde temiz durdular,
Kimse muhtar bile olmuyor artık.

Fakılar dendi de aklım delirdi,
İçlerinden okur yazar belirdi.
İmirze dükkanda işin bilirdi,
Alinin kasası dolmuyor artık.

Kanolu ibrahim bir aklı selim,
Ne güzel insandı Danacı Alim,
Hocanın Hüseyin aklı evvelim,
Saçını başını yolmuyor artık.

Çat çat hacı her gün muska yazardı,
Çapıt Osman Hanze’sine kızardı.
Canonun Mustafa huzur bozardı,
Kimse arkasından yelmiyor artık.

Gildik Mehmet vardı sohbeti koyu,
Uymazdı gildiğe hocalar soyu.
Eyüp’e mekândı Akpınar yolu,
Kıcılı kağnıyı salmıyor artık.

Eyüp Şahan
Ankara 3.9.2014