Eskiden çocukluk Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

çocuklar hakkında bir düşüncem

Eskiden bizi annemiz eve katmak için uğraşırdı kendi kendimize yeni oyunlar bulurduk bir şeyler yapmak için uğraşırdık yeni yeni icatlar yapıyoruz şimdilerde çocuklarımız evde ellerinde akıllı tablet telefon bilgisayar oyun oynuyorlar kendilerini geliştirmeyi bir kenara bırakalım obez oluyorlar baba akşam eve geliyor yoruldum anne başka işim yokta çocuğumu gezdireceğim işine ne yapacak dışarıda elinde otursun dursun sonra anne baba evladına çık dışarı oyna bizim zamanımızda eve girmezdik gecenin ikisine kadar oynardık çocuk sokağa çıkınca şunu oyna bunu oyna buradan gitme diyorlar sebep etraf ortam kötü tamam haklılar şu günlerde ortalık kötü günde bir saatinizi çocuğunuza ayrılın oynatın ha birde şu var çocuk evin önünde oynasa komşular bağırıyor azarlıyorlar kendi başıma gelen bir hadise aklıma geldi çocuğum kızım daha okula başlamamıştı komşunun çocuğu olmuştu komşum Bey efendi arabadan inmeden çocuğuma kızıma bağırmıştı sonra kendi çocuğu büyüdü bağırmaya başladı o çocuk sen çocuk olmadın mı lafı kullandı demek istediğim şu herkes sadece kendi çocuğunu biliyor başka çocukları umursamıyorlar çocukları kendi hallerine bırakalım oynasınlar kirlensinler kendilerini bulsunlar kendi evladımıza nasıl davranıyorsak başkasının evladına da öyle davranalım lütfen geleceğimiz olan çocuklara bir şey öğrenmeleri için kendilerini bulması için oyunları oynatalım fikirlerini dinleyelim fırsat verelim eve kapatmayalım