Eskiden Biz Çocukken
Eskiden biz çocukken
Her yer ışık saçardı
Sarmaşık dallarında
Pembe güller açardı
Dere tepe gezerdik
Hep mutluluk çizerdik
Kar beyazdı ruhumuz
Kördüğümü çözerdik
Yağmur olup yağardık
Güneş olup doğardık
Gündüz gece olunca
Yıldızları sayardık
Dünya artık tarumar
Herkes de bir öfke var
Pembe güller açmıyor
Çünkü artık sonbahar...ghk.
22.10.2020
Kayıt Tarihi : 23.10.2020 22:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güner Hacısalihoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/23/eskiden-biz-cocukken.jpg)
Tebrik ediyorum.
Sevgiler gönül sesinize...
Bütün derdim o...
"Kalabilmek..."
Geride
5'ten yukarı, 16'dan aşağı!
Çünkü "en saf", en dertsiz, en samimi yıllarımdı...
Ne kötülük, ne şer...
Oyun her şey...
Paylaşmak, bitmeyecekmiş gibi..
Onu okudum..
Mani tarzında.. Türkü tadında..
Tebrikler Güner Hanım..
Şiirine duyarsız kalmayayım dur :))
...
eskiden dostluk vardı
acısı
sevinci paylaşılan
dost ki;
özüyle
sözüyle
iyi ki var olan
varlığıyla gönüllerde taht kuran
ya şimdi?
TÜM YORUMLAR (5)