“Eskiden yalnızlıktı yoldaşım bugün sadece telaş
Eskiden bilmezdim bugün öğrendim arkadaş”
Eskiden
Sevinç hıçkırıklara boğulur uykusuz düşerdi geceler.
Kavuşma heyecanıyla atılırdı her dalga denize.
Her arzu bir özlemin peşinde savrulur,
Daha bahar gelmeden yeşerirdi bütün çiçekler.
Dağlar Ferhad'ı kandırır muhabbete bağlardı,
Aslı keremle yaşar, keremle bir ömür ağlardı.
Bir masaldı sanki kainat, ceylanlar suya iner,
Su ceylanın bakışıyla yansırdı gökyüzüne.
Şarkılar türkülere karışır pervane ışığa atılır,
Işık ne kadar derdi varsa pervaneye katılır,
İnsanlar aynı niyazda buluşur kaynaşırdı.
Gül koklardı gülşene giren her bülbül,
Her renk cümbüş eder kapılırdı kendi hevesine.
Güneş bulutlanır yağmura kaptırırdı kendini,
Bülbül bayram eder gül bülbülü keşfederdi.
26 01 2008 darıca
Şair: Zekeriye Tek
Kayıt Tarihi : 8.1.2013 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!