bu gunlerde,,çocukken sokağımıza gelen dondurma arabasının peşinden koştuğum o tatlı telaşımı özler oldum..sahi dondurma almak için ne çok heyycanlanırdım ne çok koşardım arabanın peşinden ve ne çok mutlu olurmuşum bir külah dondurma için..yaramazlık yapmayı özledim,arkadaşlarımla kavga etmeyi,bütün suçları ablama yüklemeyi ve tüm endişeleri annemin gözlerinde bırakmayı özledim,derste uyumayı tenefüste kar toplarının arasına taş saklamayı özledim.lüks lokantalarda yenılen yemeklere inat,oyun aralarında aceleyle yediğim peynir ekmeği özledim,,koşuşturmacalarımın arasında sokakta kana kana içtiğim o ılık suları özledim..babamın yolun sonunda gözüken sluetini ve elındeki o poşeti özledim..koşup heycanla sarılmayı özledim..oyunu bırakıp akşam yemeği yemenin verdiği o çocuksu hüznü özledim..üzerımden oynanan oyunlara nispet oyun oynamayı özledim…
Tamamını Oku
güzel bir anlatım başarılar dilerim kalem susmasın....
beni o günlere döndürdüğün için çok teşekkür ederim. gercekten yaşanilasi zamanlardi fakat bunun farkina çağimiz çocukluğunu görüp de varabilmek çok acı...
hoş duygular...
başarılar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta