Eskiden Şiiri - Halil Çolak

Hani herkes herkesin derdini dinlerdi,
hep birlikte birbirlerinin yaralarını sarardı,
Hani birlikte duvar dibinde sohbet ederdi
çayırdan,bostandan,bahçeden dönerken,
tandırlar yanardı evlerde,yemek pişerdi
çok eskidendi,benim dostum çok eskiden.

Hani ayın dolunay olduğu hatırlarmısın gecelerde,
harmanlarda hatırlarmısın çelik çomak oynerken,
duvar dilberinde oynadığımız köşe kapmacalarda.
yorgunluk nedir,ayrılık nedir hiç birimiz bilmezken,
çok eskidendi,birlik günlerimizdi o günler çok eskiden.

Hani birimiz yere düşmüş yerde ağlarken,
bizde acı çekerdik kolundan tutup kaldırırken,
Henüz kimse bize ihanet tohumları ekmemişken,
ayrılıklar olmamışken birbirimizi severken,
çok eskidendi,o güzelim günlerimiz çok eskiden.

şimdi özlüyorum yorgunluktan bitap düşmüş günleri,
Hani Hasan amcamın anlattığı köroğlu hikayelerini,
hatırlarmısın kızlar bulgur çekerken söylediği manileri,
yavuklularının onlara türkülerle karşılık verdiklerini,
çok eskidendi, o güzel riyasız sevgiler çok eskiden.

Şimdi ay eski dolunay gibi olmuyor,çocuk sokakta olmuyor,
yere düşenleri artık sevgiyle kolundan tutup kaldırmıyor,
tok yatanlar aç yatan komşusuna akrabasına aldırmıyor,
yeter kapat mazıyı sus bu olumsuzlukları yüreğim kaldırmıyor,
çok eskidendi, insani insan yapan değerlerimiz çok eskiden.

Halil ÇOLAK 18.07.2008 ANKARA