Eskiden Şiiri - Mustafa Afşar

Silindi kulklarımızdan kagnının gıcırtısı
Kayboldu gıttı atınan arabanın o guzel tıkırtısı
Toydaydı,düğündeydi halayda idi oğlanı kızı
Şimdi bulamaz olduk ekmeğimizi rızkımızı

Sabanın sapında birlik vardı elleşerek
Yaşar giderdik bir dilim ekmeği bölüşerek
Yolumuzu evimizi yapardık bütünüyle birleşerek
Şimdi karnımızı doyurmaya çalışıyoruz çöpleri eşerek

Harmanda düğen keserdi sapı taneyi
Evin önüne ekerdik reyhanı naneyi
Kış gecelerınde masallar doldururdu haneyı
Şimdi şerefsizler zaptetdi sahneyi

Sohuda döverdik bulguru yarmayı
Kara baklayla sarardık dolmayı
Baltanın ağzı ile ezerdik eti kıymayı
Şimdi öğretiyorlar çalıp çırpıp adam olmayı

Bir çift atı olana gıpta ile bakardık
Sobalarımızda cayır cayır meşe yakardık
Ara sıra birlik olur avlanmaya çıkardık
Şimdi öğrendik ki biz o treni çoktan kaçırdık

Ara sıra cambaz gelırdı kasabamıza
Bizide götür diye yalvarırdık babamıza
Sevgi var idi saygı varidi ak saçlı ninemize
Şimdi bir sürü cambaz yapıştı yakamıza

İlaç bilmezdi fidanımız ürünümüz
Bundan çok ıyı gecerdı her gunumuz
Hiç olmazsa var idi bulgurumuz dügümüz
Şimdi bize bakmaz oldu sevgi ile büyüttüğümüz

Afşarım yüreğim yanarak anarım o güzel yılları
Baharda efil efil kokardı bahçemizin gülleri
Selam vermez oldu insanların birbirine dilleri
Şimdi sustu ötmez oldu şu seher bülbüllerı