Eskiden küçüğe sevgi büyüğe saygı vardı
Kırmamak adına birini insanda kaygı vardı
Tanırdı tüm mahalle kim nedir, ne haldedir
Komşu komşuya varismiş gibi bir algı vardı
Eğlenilirdi, karşılık beklemeden düğünlerde
Üzülmek gerekirse üzülürdük acı günlerde
Hep birlikteydik ve de samimiyetle beklerdik
Sofra bereketlensin diye paylaşılan öğünlerde
Birinde varsa eğer ki herkes de var demekti
En önemli değerler alın teriydi ve de emekti
Muhabbet kokusu sanki dolaşırdı her yerde
Eskiden kıymetli olan menfaatsiz sevmekti
Kimse, yok diye, hiç bir zaman etmezdi isyan
Mal mülk geri gelirdi yeter ki üzülmesin insan
Düşenin dostu olurdu ve de tutulurdu elinden
Gelen mala gelsin denirdi, olmazdı hiç tasan
Eskiden eski olanların, okunmuyor esamesi
Eskiden yeni olanlar ise yeni zamanın eskisi
Eskiden etkili olanların kalmamış hiç etkisi
Eskiyi eskide bırakıp, şimdiye gelmek en iyisi
Yırtık moda olmuş şimdilerde, ayıptı eskiden
Yırtık giyilmezdi, atılmazdı, yamanırdı eskiyen
Bakıyorum da yok şimdi, nereye gitti o eski ben
Yıprandık, dostluklar da dâhil ne kaldı eskimeyen
20.10.2017
Kayıt Tarihi : 12.4.2018 11:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mutlu Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/12/eskiden-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!