..Eskiden Şiiri - Orhan Demirtaş

ne güzel çocuklardık biz eskiden
anne karnında başlardı sevincimiz
cicili bicili kumbaralarımız vardı
içinde yağmurlarla ıslanan gök kuşağı biriktirirdik
iyi niyetliydi gülüşlerimiz,
……………………………….uykudan daha derindi
hiç yorulmadan hayallerimizin peşinde koşardık

akşam ezanını bekleyen oruçlu insanlar gibi,
............................................arkadaş yolu beklerdik

..........oyuncaklarımızdı bir tek kırılan

ziyafetten aç dönen yetimler yoktu o zamanlar

hiç kimse, bizden giderken bile soğuk değildi,
...............................dünyada hiç bir şey şekersiz değildi
bizim olmayan kalpleri bile tanıyor gibi maviye boyardık
hayat, her gün başımızı okşardı anne eli gibi
..............ve dahi güneş, iki aydınlık gözlerimizden öperdi
.........................................................oyunlar oynardık

mesela, saklambaç, çelik çomak, bilye
beştaş, körebe, güvercin taklası, uzuneşek
bezirgan başı, kutu kutu pense,
................................mendil kapmaca, çizgi

........yağ satardık, bal satardık mesela

şimdi öylemi

aldandık, dünyayı iki deste gül sandık
.............................büyüdük, büyüdük, büyüdük
ve biz büyüdükçe, üstüne titrediğimiz ve dahi
.................sakındığımız her şeyi kökten yitirdik

bir zamanlar güzel gözlü çocuklardık,
...............................................oyunlar oynardık
...............yağ satardık, bal satardık

çocukluk ettik ve büyüdük
...........................adamlarında satıldığını gördük

Orhan DEMİRTAŞ