Eskiden Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ahde Vefa ve kadirşinaslık sevgi ve muhabbet vardı eskiden.
Saygı ve sevgi gösterilirdi canı gönülden.
Fakir ile zengin ayırımı yoktu.
İnsanlar uzakta yaşıyorlardı ama eser yoktu sıkıntı ve kederden.

Komşu komşuya teslim ederdi şeref ve namusunu.
Yanardı her daim söndürmezlerdi ellerindeki insanlık fanusunu.
Kemliğin zerresi yoktu gönülleri tertemiz idi,
Pür dikkat dinlerlerdi insanlar, ariflerin usunu.

Dostluklar kaviydi. Dost dostunu başına taç ederdi.
Dostlar bir araya geldiğinde, kasvetler bir anda biterdi.
Kimsenin geleceğinden kaygısı yoktu,
Gönül saksılarında rengarenk Muhammedi güller yetişirdi.

Uzun kış gecelerinde, kıssadan hisseler dolusu sohbetler edilirdi.
İnsanlar birbirlerine sadece rıza-i Lillah için gidip gelirdi.
Öylesine tatlı dilli, öylesine güler yüzlüler diki,
Mutlu ve huzurlu eden sohbetlerle, yorgunluk giderilirdi.

Yoksulluk fakirlik vardı ama herkes halinden çok memnun ve mutluydu.
Hiç kimsenin yarınlarından endişesi yoktu, herkes umut doluydu.
Sabır ve şükür düşmezdi asla ve asla dillerinden,
Herkes karınca kararınca, kendine göre onur ve gururluydu.

O günlere vallahi de billahi de tallahi de fellik fellik özlem duyuyorum.
“Z” kuşağı denilen gençlerimize de haddinden fazla gönül koyuyorum.
Yeri ve zamanı geldiğinde de tatlı hoş sohbetimle,
Beni kâmilleştiren onlarca yaşanmışlıklarımı güzel bir dil ile anlatıyorum.

Şimdi herkesin her şeyi var ama huzur ve mutluluğun her çeşidine hasretler.
Barış ve kardeşlik tohumlarını, gönül tarlalarına ekmeye zahmet etmezler.
Konuşmayı biliyorlar ama konuştuklarını yaşamadıkları için,
Fikri güzel gönlü güzel asil insanların, gönüllerine giremezler.

Fakirlik yoksulluk ve yokluklar aranmaz ama ben bazen arıyorum.
Şimdiki varlıklar şımartıyor insanları sebebi hikmetini her daim soruyorum.
Çok variyetli benim ben diyen insanların bile serzenişlerini,
Hemen hemen her gün, her yerde duyuyor ve görüyorum.

Viyana kapılarına kadar at sırtında abdestli giden atalarımızın sızlıyor şimdi kemikleri.
İnsanlar şiar etmişler, insanı cehennemlik eden her türlü çirkinlik ve kemlikleri.
İnsanların imanı dini olmuş menfaat ve kendi çıkarları,
Yapmıyorlar yapmaya da yanaşmıyorlar insanı cennetlik eden her türlü iyilikleri.
06/Eylül 2021