Eskiden Şiiri - Serkan Gebel

Eskiden ama çokta fazla değil,
Cep telefonundan önce ki eski,
Sözcüklerin yüz yüze veya yazıyla olduğu zaman,
Muhatapların yürekleriyle ortada oldukları,
Kameralar ardında,ekran karşısında değil,
Aşıkların camı olan,pencere ardından atılırdı gizli bakışlar.
Şimdi her şeyimiz teknik,sevmeler gibi,
Terzilerimiz vardı işinin erbabı olmuş,
Götüreceğin kumaşı okşayarak biçerdi,tam ölçümüzde.
Fabrikasyon değildi şimdiki aşklar gibi,
Hangi kumaş hangi bedene yaraşırsa,
Ustalıkla bir kaç provada çıkarırdı kalıbı,kalıbına göreydi adamlık,
Teğel denen dikişle otururdu üzerimize,
Tıpkı özlemlerin içimize oturduğu gibi,
Bir defa biçildi mi mutlaka beğenilirdi,beğendirmekti marifetleri,
Kabinlerde dener gibi değildi sevgililer,
Vitrinlerde bakılmazdı seni sen yapacak,
Üzerinde şık duracağı,kumaşına göre tasarlanırdı terzi tarafından,
Yarin yolunu gözler gibi bir kaç gün sorulurdu,
Bitmedi mi ustam denirdi bizim ömürlük kıyafet
Öyle ya seni tamamlayacak unsurdu yıllar yılı sana yoldaş olacak,
Düğün alayı gibi güvendik biriyle alınırdı sonunda,
Ayna karşısında kendimizde pek beğenirdik ikimizi,
Yıllarca sadık yar olacak kıyafetimiz ve içindeki mutlu surat ifademiz.
İlk işimiz gelin gezdirir gibi,eşe dosta göstermek olurdu,
Bakın bundan sonra benim karakterim itibarım bu oldu,
Ne çabuk yıpratıyoruz çoğumuzda hazır elbise,acele kararla alınmış.
Nerdeyse günlük değiştirir olduk sevgililer gibi,
Bunun modası geçti yada artık üzerime olmuyor,
Kadir kıymette bulunmuyor gönüllerde,atıp daha yenisini alıyoruz.
Ne değişti geçen bu kısa zamanda sevilenler mi değersiz,
Yoksa aşkları sokaklarda satın aldığımızdan mı kıymetsiz,
Ya da bu israf duygusunu,bizim saf yüreğimize kimler kabul ettirdi.