Eskiden Şiiri - Halide Sezgit

Mutluluğumuz,
aynalara bakıp,kendimizi beğenmişliğimizdendi.
Mutsuzluğumuz,
gülünce gülen, ağlayınca ağlayan
ayva, nar isteyışimizdendi.

Sırlı ve sırıtkanları severdik.
Alışamamıştık ''hayır'' a
Hem duymak ister hemde duyunca
kaçar giderdik.

İşimize geldiğinde
bütün insanların ademle havvadan doğduğuna inanır,
gelmediğinde ise,
kardeşimizle yatağa girerdik.

Kahin kesilirdik bilmeden.
tanımadıklarımızı,zihnimizin kirli aynasından görüp
değersizlerdik.

Anlayamadığımız sözleri,
ilahi bir gücün bazen de şeytanın sözleri
zannederdik.

Oysa kitaplar anlatıyor bize her şeyi.

Onlarda saklı
hayatın iyi ve kötü gerçeği.

Okumayı öğrenirken anlamayı da öğrendik
Daha sonra konuştuk seslerle.

Alıngana katletme fermanı gibi gelse de sözlerimiz
laflarla işimiz yok
sözcüklerle sesleniriz.

bizi sevenler anlar.
İnsanlıktır dinimiz.