Eskide Şiiri - Dilfiruz Akdeniz

Kimimize yuva, kimimize kafes olan dört duvarlarımız
ve pencerelerimiz,
Yağmurun cilvesiyle damla damla ıslanmış
Bu hüzün kokan günlere yerleşmişiz iyiden iyiye
kırgınlık, dargınlıklarımızla...
Tıpkı yaşamlarımız gibi bizlere benzeyen bu damlalar Süzülüp gelişlerini yalnızlığımla seyrediyorum
Ah ulan diyor mühim yanım nasıl sarılıp sonra gözlerini ziyaret edip ellerini keşfe çıkmalık bir gün...
Diğer her şey lafa giriyor, yakışmıştı kavuşmak
Kavuşmakla sarsılmıştım, nedir izahı zamanı hangi vakit
İç içe geçtiğinde mi ellerimiz,
Veyahut gözlerimiz birbirine değince mi?
Sarılıp koklayınca,
Yarı ölüm denilen uyku halinde;
Yarım defalık ölünce miydi kavuşmak?
Hangi yanımızdı kavuşan,
Sözler veren hangi bizdik?
Altında ıslandığımız yağmur hangisiydi?
Sırılsıklam eden ateş peki...
Bizi birleştirip ayıran hangi istasyona gönül koymuştuk
Anlatsana sevgili, hangi demde kaldık?
Olmasından korktuğuna mı kavuşur hep insan
Bizde mi eskidik...