Eskici Şiiri - Bahadır Atay

Yeni bir eve taşındım dün,
Yepyeni herşeyiyle,
Tek bir iz bile kalsın istemedim,
Eski hayatımdan.
Nasıl unutabilirim ki başka türlü,
Ayrılışımı,
Biricik aşkımdan.

Yanıma tek aldığım
Sadece küçük bir toka
Ayrılırken vermiştin ya
Bir hatıra olsun demiştin.
Ben de sana karşılığında,
Bir kol düğmesi vermiştim.

Yeni bir eve taşındım dün
Herşeyiyle yepyeni,
Hatta taşları yeni dizilmiş caddesinden
Geçen eskicisi.
Eskiler alıyormuş kendisi,
Eski aşkımı vermek istedim almadı,
Bunun bir değeri yok dedi.
Bilemiyorum, belki de haklıydı.

Masanın üzerindeki toka geldi aklıma,
Herşeyi unutmalıydım,
Şu tokadan da kurtulmalıydım.
Tokayı eskiciye verdim,
Önce iyice inceledi,
Sonra düşündü bir,
Belki dedi,
Belki bulabiliriz bir şeyler bunun için,
Ve cebine götürdü elini,
Önce iyice karıştırdı,
Sonra birşey çıkardı,
Bir küçük kol düğmesi.

Bunu daha demin aldım dedi,
Bir hanımdan,
Yakın hemen şurası,
Şu karşıki apartman.
O da sizin gibi yeni ayrılmış aşkından.
Daha yeni taşınmış buraya,
Kurtulmak için derdinden, tasasından.

Tokayı cebine attı.
Ve hızla uzaklaşırken durdu birden,
Durdu, döndü ve bağırdı,
Söylemeyi unutmuşum birşeyi,
Şu düğme karşılığında,
Söz vermiştim o kıza,
Ona geri getirmeyi,
Eski sevgilisini.

O eskiciyi göremedim bir daha,
Kimbilir hangi yerde
Ya da hangi diyarda,
Hangi bitmiş aşkları,
Yeniden yaratmakta.