Eskici Şiiri - Atilla Güler

Öykülerim var benim, hiç anlatılmadık. Hiç söylenmedik sözlerim var, kuşlar misali. Her renge kattığım sözleri savurunca sayfalara satır satır demlenmelerim var. İç çekişlerim, ağlayışlarım.

Şiirlerim var benim, hiç yazılmadık. İmgesiz, olduğu gibi, yalın dizelerim var. Vurdumu yüreği olduğu yerde bırakan, kanatan kızıl güvercinlerim var. Her birinin kanadında deli deli konmalarını bekleyen çığlıklarım var. Martılara seslenişlerim var, yakamozları taşısınlar diye.

Şarkılarım var benim ezberimde. Söyledikçe yüreğimi delip geçen, geçtikçe bin kez daha söylemek ve dinlemek istediğim şarkılarım. Notalarında dolaşan sevdayı soluğunuza katacağınız şarkılarım var. Hep bir ağızdan söyleyeceğimiz şarkılarım. Sessiz de olsa eşlik edeceğiniz, sizi düşlere salacak şarkılarım.

Düşlerim var benim, rengine vurulduğum. Göğsümün içini yarıp doldurduğum düşlerim. Elimden tutup beni diyar diyar sürükleyen düşlerim. Sesim çıkıyorsa düşlerim istediği içindir. Susuyorsam da düşlerimden gelir susmalarım. Her inlediğimde bir düş kaybolur ve her yiten düşte bir kez daha ölürüm ben.

Ve yalnızlıklarım var benim. Paylaşmadığım, paylaşamadığım. Issızlığında damla damla bir başınalığımı yaşayıp, çığlıklarımı kendime attığım. Kimsesizliklerim. Körlüğüm. Sessizliklerin içimi parçaladığı odamda düşüncelerimi duvarlara sıvadığım yalnızlığım.

Başlangıçlarım var benim. Deli dolu saatleri umutla yeşerttiğim anlarım. Her bir anına öyküler, şiirler, şarkılar sığdırdığım. Ve sonra bitişlerim. Bir daha dönülmeyecek bitişlerim var. Yıktığım köprüleri, yaktığım gemileri uzaktan seyredişlerim. Başlangıçlarım ve bitişlerim.

Yaşanmışlıklarım ve yaşayamadıklarım. Söylenmedik sözlerim var. Çok geçmez dökülürüm.

Başlar ve bitiririm. Biterim.

06.07.2006