Aç kaldım,susuz yattım ama,
Kimseye hor bakmadım.
Elmaslar topladım sokaklardan
Sesim yankılanır Zonguldak’tan.
İçim; titrer sakınırım,ürpenirim
Ama yinede benim olmayana
El uzatmam!
Ekmek parası bu sokak sokak dolaşırım
Eskici geldi diye haykırır
Ve sonrasında karanlığa karışırım.
Ellerim kirlidir benim
Mazot,yağ kokar.
Ama yüreğim sen kokar.
Pas tutmuştur düşlerim
Köz olmuştur gözlerim
Ama yinede
Düşmeyip düşünürüm!
Küçük üç tekerlekli arabam ve hurdalarım
Sokak sokak gezinirim.
Beni gördüklerinde hor görürler ama
Bilemezler ki her söze sevinirim
Görevimdir eve ekmek götürmek
Mazlumun hakkına girmeden çalışırım.
Ben garip bir eskici
Gelişimden tanırsınız beni
Güzel hikayelerim vardır tanırsan beni
Hayır demem sıcak bir çaya
Gönlümü ısıtsın yeterki.05.03.2017/20:05
Kayıt Tarihi : 20.2.2020 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mavi montlu şair çocuk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!