Eskici Şiiri - Tevfik Mengüllüoğlu

Bana başka birşey sorma!
Özlemlerimin raylarını döşüyorum kaç zamandır.
her adımda bir parçasını düşürdüm hasretin.birazdan düşlerimle dolu vagonların sesleri gelmeye başlar.Bacasından tüten özlemlerimi görecek koklayacaksın,yüreğin son istasyonum olacak belkide ve ben farkında olmadığım bir hızla görmediğim güzlere gideceğim,Şu küf ve is kokulu bakışlarımı görüyor musun? yarım kalan bir ressamın resmiymiş meğer,Dona kalmış bakışları resmini çizerken,Bir karayel toplasın raylara takılan hasretimi,Ben gelirken yeni özlemler bestelerim sana yaklaştıkça çoğalır,kuş olur uçar yüreğim,sevdalarla kuşatılmış bir şehrin limanında yelkenli olurum yüreğin deniz soluğun poyrazım olur, ressam uyanır güneşi boyamaya başlar, sen baktıkça yüreğin kabarır dalgalarınla beni sonsuz mavilere taşırsın,Yüreğin okyanusa,soluğun fırtınaya dönüşür,bense alabora olup bir eskicinin rıhtımına savrulurum,benden arta kalan eski püskü anı ve hayal kırıklarıyla geçimini sağlıyan eskici,yüzüne baktığımda bana denizi gösteriyordu denize baktığımda beni bekleyen yelkenliyi! beynimin bilinmeyen coğrafyasında bilmediğim yollara çıkıyorum,çıktığım bütün yollar gök kuşağı nakşeden bir nakkaşın gözlerine gidiyordu,,Kuş olup uçuyorum yine, Özlem damlamaya başlıyor gözlerimden her damla bir kuş olup uçuyor sana; biliyorum gelen bütün kuşlar renklerini senden alacak,sonrada özlemin gölgesi düşecek göklere,sonsuz bir özlem kaplayacak içini,nehir olup akacak gözlerinden,bense sevda yüklü gemiler yapacağım hasretinden,Nice koylara gidecek sevdası olacaklar mavilerin..