Balkonda oturuyorum,
Annem yine çamasır asıyor,
Mandallar kırık, sepet delik,
Zorlanıyor kadıncağız,
Bir kösede,
Eski bir semaver,
Diğerinde,
Paslanmış, Pinokyo bisikletim.
Eskici çığırıyor köşe başında,
"Eskileri alırım, yenileri veririm"
Öyle yaptık nitekim.
Birkaç demir yığınlarına karşılık,
İki paket mandal,
Birde işlemeli plastik bir sepet,
Anneme hediye,
Çok çekti zahmet,
Şimdi, çayımı mandallarla döküyorum,
Bakkala sepete binip ekmek almaya gidiyorum.
Annem mutlu,
Çamaşırlar uçmuyor bir rüzgarla,
ama benim anılarım, uçtu,
Hafif bir meltemle,
Kim bilir, ne zaman,
Hangi anımı vereceği yine ellere.
İlk aşkımın kalem kutusu,
Platonik sevgimin,
Günlüğümdeki el yazısı.
Üniversite sıralarından kalan hesap makinam.
Çok sükür,
Kalbim bende kalacak,
İçinde sevdiklerimle,
Gülüşleriyle, üzüntüleriyle.
Merak etme,
Sende varsın,
En güzel, gülen halinle.
Bursa; 9 Ekim2006; 09:30
Önder PlanaKayıt Tarihi : 18.11.2013 15:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!