Eskici Şiiri - İsmail Baykal

şehrin karanlığa teslim olduğu anlarda..
Rüzgar kokunu yüklenir
Benimle alabildiğine restleşirdi..

Konu sen olunca
İlk önce
Saksılardaki çiçekler secde ederdi..
Hatıralarımıza..
Sonra göz yaşlarımı sarardım dilimde ki türküye..
Gönlüm yavru ceylan gibi mahsun..
Bedenim..
Mezata çıkmayı bekleyen köle gibi sahipsiz..
Gece öylece akmaya devam ederdi..

Bir müddet sonra zaman anlamını,
Renkler değerini yitirmeye başladı..
Yokluğun..
Tahammül sınırlarını zorlarken..
Dayanamayıp..
Eskiciye sattım..
Dönmeni umutla bekleyen kalbimi…
Ve içinde sakladığım..
Yaşanmamış o güzelim hayalleri…