Eski Zamanlardı Şiiri - Hüseyin Kıvrak 2

Bir abim vardı,
Eski zamanlardı,
Cebinden bir resim çıkardı,
Sanki siyah beyazdı

Hayal meyaldi çizgiler resimde
Ama keskindi anılar zihinde
Yıllarla tekrar etse de
Bir resim kalmıştı nihayetinde

Dünya güneşi kovalamış
Yıllar geçmişti
O gurbette yaşamış
Bir ömür geçmişti
Her geçen yıl sinesine sinmişti

Ömür ki ne uzun ne kısadır
Bizim gibi beşere bilinmez bir yarındır
Yarısı imtihan yarısı kahırdır
Insan ki bu imtihandan geriye kalandır

İnsandan geriye kalan bir avuç toprak
Sevdasız kalmış da gönül pek bi çorak
Ne ruhu vardır ne can suyu
Sanki her mevsim kurak

Ardında bıraktığın yıllara dön bir bak
Hazan mevsimini anımsayarak
Solmuş da düşüyor dallardan yaprak
Ömür durmak değil zamana akmaktır
Anı yaşayıp maziye dalmaktır

Boğazın düğüm düğüm olsa da
Gözlerinden yaşlar aksa da
Keşkelerin yarına kalsa da
Sözlerine hatıralar yansır elbet

Eskiden gözlerimin içi gülüyormuş dedi,
Ben gözlerinin içi güldüğü yaştaydım,
Benim sevdiğim o zamandaydı,
Onun sevdiği gözlerinin içi güldüğü zamandaydı,
Yıllar ondan da çok şey aldı,
Benden de çok şey aldı,
Bir abim vardı
Eski zamanlardı.
Hüseyin Kıvrak ✏️