Eski Zamanlar Şiiri - Direnc Köse

Eski zamanların dostlukları bilincimde örselenir, muzaffer orduların geçit törenleri

Yitik hatıralar diyardır, toprak kana doymuştur bir kere ve o, vakit zaman kendine yenilmiştir

Faydası yoktur anaların feryatlarının dağları çeker üstüme, çekerde giderim buralardan,

Şimdi bırak kendini yağmurun kollarına, çırılçıplaksındır, ıslanırsın.

Arınır bedenin bütün günahlarından, bir tek su kokmaz. Korkularından kaçamaz bir insan,

Ne halin varsa gör der. Kapıyı çarpar gidersin! Mistik bir hayal âlemindesin,

Sen bile fark edemezsin.

Bir militan haykırır ansızın.

Yankısı boğulur karanlıkta, duymaz kulakların, yıldızlar not etmiştir yaşadıklarını.

Ütopik mevsimler yanaşır yanı başına,

Baharda açan çiçekler düşer ilk önceleri aklına.

Sonra kokuları burnunda tüter, annenin çorbasını özlemişsindir lakin dilin dönmez tıkanır kalırsın

Oracıkta;

Oralar uzak birer mahşer yeridir hafızanda, devrim şarkıları ölüme koşan bedeninin morfini

Gibidir. Biri anar seni uzaklardan, kızıl ordu marşı yükselir tozlu odalardan, pencerenin

Kenarında rüzgâr biriktirmiş anıları.

Sen şimdi bir beşikte sallanırsın usulca dört duvarda olsa dört bir yanın.

Yakamozlar seni bekliyor hala bir kumsal kenarında.