Hep eğri büğrü
Düzelmek bilmedi yaşamım.
Hep eğri büğrü
Bir sürü yanlış
Birazcık doğru
Rüzgar, çağırdı kızı,
Düştü rüzgarın peşine.
Posası çıkarılmış gençliğini
Eteklerinde sürüyerek...
Bir avuç kum tanesi ömür
Süzüldü parmaklarının arasından
Kim fırlattı beni bu çağa?
Kim?
Aşkın ırzına geçilmiş,
Sıkıştırmışlar onu.
Karanlık tenha bir sokağın köşesinde.
Ucuz otel köşelerinde satılmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!