Eski yüzyılların erkekleri fedakarmış.
Bu asrın beyleri kabalaşmış.
Ben rüzgarlı beni üşüten güneşli bir havada
Yazılı kağıtlarını okuyorum kafede oturmuş.
Kağıtlardan biri uçtu denize;
Derinde yüzüyor,görünce koştum kıyıya
İki erkek çocuk pantolonları ve spor ayakkabıları,
Çorapları da hatta vardı.
Onlara benim kağıdımı denizden alabilirler mi?
Kibarca sordum.
Nasıl alacağız sözleri beni zamane çocuklarını
Tanımama sebepti.
Ukalaca niye benim almadığımı sordular.
Ben kabalaşan erkekleri zamane kızlara...
Kayıt Tarihi : 24.7.2009 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şaka bir yana üslubunuz çok hoşuma gitti, samimi bir şiir. Nostaljiyse herzaman hoşumuza gider. Çünki anlatıldığı gibi sanırız. Saygı ve muhabbetlerimle.
duygulu anlamlı kendine öz güvenli
bir demet gönül bahcesinden derlenen
paylaşım okudum yürekten kutlarım
TÜM YORUMLAR (3)