İnsanlar zaman zaman aptallıklar yapabilir, buna üzülmem...
Ama ısrarla yapılan aptallıklar için onlara üzülürüm!
O ayrılan zamanı,o emeği ve gelecek için biriktirilecek olan o güzellikleri, hem kendileri hem de çevrelerini etkileyeceklerini
hiç umursamadan yaşama devam edecekleri için açıkçası çok üzülürüm!
Birileri çıkıp "Size yol göstericileriz bizler diyecekleri için," hatta pişkince "Bizi ciddiye almayınız, ama alın isteriz." de diyecekleri için...
Ve birileri de sahneye çıkıp size saygı duymadığı zaman, buna da gene pişkince "Asıl bilgi bu,sizinkisi cahilliktir." dedikleri zaman; sizin sessizliğinize karşı ben gene üzülürüm!
En önemlisi de kendinizi başkalarıyla değerli gördüğünüzde ve aynı şeyle yine değersizleştiğinizde ben daha çok üzülmüş olurum!
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta