Yedi kat göğün rüzgarlarını topla da topallamadan gel be sevgili...
Sensiz gözün gördüğü her bir yer meçhule yüz sürer,
Sensiz sevgili,sensiz her bir düş öyle uzak ve çalınmış ki,
Sanrılar ki ben, sensizim diye yedi kat yaban elde esir düşmüşüm...
Yo,yo! Dünya değil be sevgili
Değişimim,dönüşümüm dünyaya mı sanırlar?
Ben doğuştan sarsılmışım...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman