Böyle de oluyormuş, bu esmer ömürlerin derdi; oradasınız ama ölmeden ölenler gibi.
Bir nehirin canına taş atınca "canım yandı" demez ya,öyle işte.
Bir ağaç,bakmak ona,gün saymak ufuklara değin sessizce nida ederekten-öperekten eteklerini...
Ve bir gün mutlaka dercesine,"canım yandı" demez ya,öyle işte; ölmeden ölenler gibi!
04.05.16.İstanbul
Meral MeriKayıt Tarihi : 5.5.2016 22:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Meri](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/05/eski-yel-degirmeninden-notlar-olmeden-olenler-gibi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!