Böyle de oluyormuş, bu esmer ömürlerin derdi; oradasınız ama ölmeden ölenler gibi.
Bir nehirin canına taş atınca "canım yandı" demez ya,öyle işte.
Bir ağaç,bakmak ona,gün saymak ufuklara değin sessizce nida ederekten-öperekten eteklerini...
Ve bir gün mutlaka dercesine,"canım yandı" demez ya,öyle işte; ölmeden ölenler gibi!
04.05.16.İstanbul
Meral MeriKayıt Tarihi : 5.5.2016 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!