Eski Yaralarım Şiiri - Rumeysa Aktaş

Kağıt gibi yandık,
Ateş gibi yaktık,
Dumanlarla etrafımızı sardık.
Bu soğuk sisli havada,
Ellerimi kimse yaram gibi sarmayacak!

Açılmış olan yaramı kapatıp açtığın gibi kapat yeniden
Çünkü tekrar açılmayacak o eski yaram...

Uzaklara yine daldım ,
Gördüm o eski özlemimi.
Yine hatırlattı bana evren.
Herşey zamanla geçer.
Durma inan ki hayat çok kısa.
Yapma etme Allah aşkına!
Hiç mi sevilmedin sen?
Biraz daha sabret!

Sevildik sevildik
Ama sevdikte ne oldu?
Yaptık ama neler yaptık kimlerin uğruna?
Çöktük öf yine de çöktük bu fanı dünyada olan,
Boş insanların önüne.
Değmezmiş bu insanlar için kendi canına kıymaya.

Açılmış olan yaramı kapatıp açtığın gibi kapat yeniden
Çünkü tekrar açılmayacak o eski yaram...