usul usul yoğunlaşır akan göz yaşları
kan ağlar bağrımda tulû bulan o eski yara
bir aşk demler, alır eline senli fotoğrafları
hatıraları azad eder kafesinden o eski yara...
bir zamanlar köşe başlarında bekleyişi hatırlar
dökülen satırlarda geç kalınan randevuları anımsar
gece çekmeden elini eteğini saatlerden, maziyi yoklar
hasretliğe yenik düşen o eski yara...
sabah olur o eski yara beyazlar giyinir
geçmişin karanlık anlarına doğan güneşe sevinir
ufukta yeni sevdalar varken kapanmaya erinir
yorgun adımlarla ilerler unutma yolunda o eski yara...
soğuk bir bahardan sonra sıcak bir yaz düşler
o günler gelmeden yürekte kopacak mı ipler?
yarına açılan kapıyı geçmeden kapatacak mı dünler?
bir olasılık kapısında kıvranır durur o eski yara...
Kayıt Tarihi : 29.12.2005 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Yaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/29/eski-yara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!