Eski Yara Şiiri - Önder Karaçay

Yardan kaldı bu eski yara,
Kanıyor ikide bir, dar geliyor kabuklara,
Biçimsiz bir cücenin uyanışı gibi devdi,
Eski yarın aşkı içimde hele bir uyana

Yoldum, yolcuda,
Yolum düşerdi hep uzaklara,
Irak kalıp arkama bakmadan
Kendimden uzaklaştım,
Tökezleten taşa takılıp uğruna düştüm,
Dizlerimdeki kalmayan dermansızlık
Eski bir yara

Sözler bile ağır geliyor yüreğimin diline,
Bakmıyorum yüzüne artık
Ağzından konuşanlara,
Sabıkasız aşkın yükünü bana taşıtanlara,
Ayrılmıyor işte benden sarmış bedenimi
Ruhumu bu yara

Güneşin cehresi karşısında
Ayakta dururdu yüzüm,
Siyah ve beyaz iplik gibi zıtlıkları
Birlikte ördü sözüm,
Çulha ille de kumaşa bakıyordu
Benimse kopan ipliğe gözüm,
İlk göz ağrısı aşkından kaldığı için
Soğumadı sıcak kaldı bu eski yara

İyi ve kötü toprağın altında da sarmaş dolaştır,
Ağaca baltayı vuracaksan,
Çözümü köklerinde ara,
Ceza verecekseniz
Pişmanlığı kabahatinden büyük olanlara,
Beraatını istiyorum,
Bu yara eski yar için açılmış gaddar bir yara

Önder Karaçay