hep düşünü kursan da mavi dünyanın
huzur vermez sana mazin,
acı hatıraların
zaman içinde dağlasanda kurşun yaralarını
ruhundaki izleri
ömür boyu taşırsın...
kabuk tutmuş yaraların
kaşınır bir zaman sonra
kaşırsın,deşersin,
kanatırsın tırnaklarınla.
bilmezsin ki bu kaşıntılar gebedir
unuttum sandığın sancılarına
dinmez kalp ağrılarına
bir zaman sonra hesap sormaya başlar
kabuğu düşen eski yara..
oysa bilirsin
uzaklarda ağlamakta bir kırık sevda
seni düşlüyor uzak sürgün diyarında
gitmek kavuşmak istersende ona
bırakmaz ki yakanı
kabuğu düşen eski yara...
alışırsın zamanla
maviden uzaklarda,
denize hasret yaşamaya
yakamozlar yağsada ışık ışık gecelerine
yaşayamazsın özlediğin aşkı
mavi sevdaları
alışırsın zamanla
acılarınla,
sancılarınla,
kalp ağrılarınla,
kabuğu düşen eski yaranla yaşamaya..
29/10/2002
Seval KemertaşKayıt Tarihi : 28.4.2006 22:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!