Eski yara
Saldın yüreğimi gama ateşe
Çektin elini candan yürekten yar
Dal gibi kurudum kalmadı neşe
Dilim varmadı ah etmeye yar yar
Bağ yolunun arkasında çay akar
Ben gittim de yüreğini kim yakar
Bağlamış kolları hüzünlü bakar
Ne oldu gülüm yaran mı var yar yar
Feryadım figanım dağları aştı
Gönül peşinde cihanı dolaştı
Bulamadım kaldım ciğerim pişti
Yaram tazelendi ölesin yar yar
Eksilmez buranın yağmur bulutu
Bağ kurudu çay suyunu kuruttu
Bu gönül yandı kul oldu unuttu
Geçti ağlamanın zamanı yar yar
Ahmet Coşkun
Kayıt Tarihi : 13.3.2018 18:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/13/eski-yara-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!