De ki ‘Gördüm bir rüya,
İşte böyle bu dünya! ’
İnsanı yıkar riya;
Nerde o eski vefa!
Geldim bir süre önce,
Giderim iş bitince;
Ağlama ben gidince,
Nerde o eski vefa!
Etsen de hep iyilik,
Sunsan de pek güzellik;
Kalmadı ki içtenlik,
Nerde o eski vefa!
Bir garip göçmüş derler,
Belki dua ederler;
Ağlar sonra gülerler,
Nerde o eski vefa!
Çok okudum çok yazdım,
Sanki arada fazdım;
Kendi kuyumu kazdım,
Nerde o eski vefa!
Kötüleri sevmedim,
Haksız yere yermedim;
Kasten zarar vermedim,
Nerde o eski vefa!
Tut ki arada üzdüm,
İnsanım, ben de küstüm;
Koştum, tırmandım, düştüm,
Nerde o eski vefa!
Ola ki dost değiliz,
Hatamızı biliriz;
Özür bile dileriz,
Nerde o eski vefa!
Derler, ‘Ömür kısadır’,
Hayat külli kıssadır;
Tamah akla ziyandır,
Nerde o eski vefa!
16.12.2012
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 17.12.2012 12:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)