Eski Topraklar Şiiri - Arif Tatar

Arif Tatar
292

ŞİİR


44

TAKİPÇİ

Eski Topraklar

Eski bir tahta kapı gıcırtıyla açılır
Bitkin solgun bakışlı hep burada bu yaşlı
Her gördüğümde bilmem neden ki gözü yaşlı
Hiç belli etmez yüzünden ışıklar saçılır
Hemen İki adım atıp daha da yaklaşır
Belli ki önünde eski topraklar aklaşır
Nedense kendi özünden durmadan kaçılır

Hiç çekinmeden kimlere emanet etmiştik
Hiç bilir misin sen hiç bunda bir bilebilsen
Elimizle yoğurup son kez imar etmiştik
Zaman geçmeden gönlümden geçenleri bilsen

Şimdi onlardan kalan çürük birer kalıntı
Köşede kırık dökük metruk bir çatı altı
Bir zamanlar buradan billur sular akardı
Bahçelerden gelen kuş sesleri de vardı

Burası tam şurası benim benim yerimdi
Hevenk hevenk gül dalları uzanıp sarkardı
Billur gibi suların çağıldayışı vardı
Toprağımın küf kokusu bir bambaşka kokardı
Haydi verin bana özümü getirin verin şimdi

Eski toprağımı istemek hakkım değil mi
Bulutlu gözlerime ilk değen eski kapı
Bir ümitle hayal ettim eski toprakları
Hepsi tatlı bir özlemdi fark ettin değil mi
Elbet bir gün bana da açılır gerçek kapı
Her gördüğümde çürümüş sarı yaprakları
Öperim yüz sürerek eskimiş toprakları

(21.08.2003-Adana)

Arif Tatar
Kayıt Tarihi : 3.6.2008 00:12:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Gerçek bir olay üzerine yazdım... İhmalkârlık, terk edilmişlik, kimsesizlik... Şimdi etrafımıza baktığımızda bunları her an görmemiz mümkündür maalesef! O kadar çok tarihi değeri olan yapılar vardır ki anlatamam... Eskiden 'konak' denen iki üç katlı evler vardı; çoğu metruk hâldedir; onları görünce şiir yazılmaz mı? !

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Adem Uysal
    Adem Uysal

    nostaljik bir şiir. usta kalemi kutluyorum. selam sevgi ve saygılar.....10

    Cevap Yaz
  • Muzaffer Kalaba
    Muzaffer Kalaba


    Hiç çekinmeden kimlere emanet etmiştik
    Hiç bilir misin sen hiç bunda bir bilebilsen
    Elimizle yoğurup son kez imar etmiştik
    Zaman geçmeden gönlümden geçenleri bilsen

    Şimdi onlardan kalan çürük birer kalıntı
    Köşede kırık dökük metruk bir çatı altı
    Bir zamanlar buradan billur sular akardı
    Bahçelerden gelen kuş sesleri de vardı

    Burası tam şurası benim benim yerimdi
    Hevenk hevenk gül dalları uzanıp sarkardı
    Billur gibi suların çağıldayışı vardı
    Toprağımın küf kokusu bir bambaşka kokardı
    Haydi verin bana özümü getirin verin şimdi

    Değerli dost,
    Başarılı ve anlamlı çalışmanızı severek okudum....yürekten alkışlıyorum....
    Başarınızın devamını diliyorum.
    Sevgi saygı sizedir...

    Cevap Yaz
  • Tunçer Günaydın
    Tunçer Günaydın

    Dünyada kabuk değiştiriyor İnsanlar ölüyor, yenileri doğuyor. Yapılarda bunun gibi gönül isterki korunabilsin ama maalesef onlarda bu değişimin bir parçası halinde, değişen kabukla beraber yok olup gidiyorlar.Aynen bizler gibi. Tebrik ediyorum sayın ARİF TATAR. Şiiriniz çok güzeldi.

    Cevap Yaz
  • Mesut Bayram Özbek
    Mesut Bayram Özbek

    Kaleminize yüreğinize sağlık
    Mesut Özbek

    Cevap Yaz
  • Atila Yalçınkaya
    Atila Yalçınkaya

    Her can elbette eskiyecek lakin geçmişinin izleri daima aklının bir köşesinde olacak, Eskiyi anmak ne güzel en kalbi tebriklerimle.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (37)

Arif Tatar